İlgili Makaleler
“IRK” kelimesinin zihnimizde oluşan imajı
21. yüzyılın en büyük sorunlarından biri haline gelmiştir. Bu hale gelmesinin nedenlerinden biri kavram karmaşasının oluşudur. Bu karmaşaya kurban giden kelimeler arasında Irk ve kültür kavramları da yer alıyor. Kültür bir toplumun yaşam şeklidir ve bu yaşam şekline o toplumu oluşturan insanlar isim vermektedir.
Mesela Türklük bir ırk değil bir kültürdür. Hoebel (1868) ; ” Her toplumun kendine özgü bir geni vardır ” der. ve bu söz geni ile övünmeye müsait olan kişiliklere fırsat vermiştir. Fakat daha sonra “Genetik kayma” ile böyle bir şeyin mümkün olmayacağını ve bir kaç nesil sonra toplumun saf geninin değişerek mutasyona uğradığı bilimsel veriler ile saptanmıştır . Bu kanıtlara rağmen, kelime asıl bağlamından kopartılıp bu tanım , bu veriler bir daha çıkartılmamak üzere rafa kaldırılmıştır. Kelimenin asıl amacı etnik köken araştırması iken, bu araştırmalardan elini ayağını tamamen çekmiş, siyasete malzeme haline getirilmiştir. Hedeflenen yere ulaşmada bir araç olarak kullanılmıştır. Bu malzemeden insanlar arasına içi çürük tuğlalardan oluşan fakat iyi sıvanmış çokça kalın bir duvar örülmüş, Ve bu duvarın rengi her zaman kırmızı ile boyanmıştır..
Tarihte ırk savaşları diğer bir ismi ile faşizm savaşlarının temeli bunun üzerine kurulmuş ve ikinci dünya savaşını ateşleyen sebeplerden biri olmuştur. Netice itibariyle orduların askerleri zaten az olan muhakemelerini tamamen yitirmiş , vahşice taaruzlarinin yani sıra ,sorgusuzca savaşan askerlerin ve bu savaşın içine çekilmek istenen halkın sayısı , gönüllülük üzerinden günbegün artmıştır.
Kendilerini bütün milletlerden üstün sanan Yahudi’lerin yine kendilerini Yahudi’lerden üstün gören Naziler eliyle katledilmiş olmaları bu ironik duvarın bir göstergesi değil midir?.. Oysaki Yahudi’lik bir ırk bile değildi sadece bir inanç kültürüydü ve bu inanç kültürüne göre din ebeveynlerden geçer.. Bu duvarın tam anlamıyla bir sosyolojik algı oyunu olduğunu Vietnam savaşında “Benim onlarla bir sorunum yok” diyerek çağrıldığı savaşa gitmeyi reddedip Örülmüş olan duvarı yumrukları ile sarsan Muhammed Ali’nin tavrının , toplumunda tavrını şekillendirmesinden korkmaları ile anlamaktayız. Kana boyanmış ırk duvarının bir diğer örneği de yakın tarihteki Ruanda katliamıdır. Uzun bir süre kardeşçe yaşayan Tutsi ve Hutuları, Fransızlar ırk kavramı ile kışkırtıp pala, satır vb. aletlerle Tutsiler’i Huti’lere katlettirerek 800.000 insanın vahşice öldürülmesine sebep olmuştur. “Tutsi’ler böcektir Tutsi’leri ezin” gibi bir çok propaganda yapılıyordu ve bu propaganda karşısında Dünya sessizlik orucu tutmuş, izliyordu.
Katliamı yapan Hutu’lara sorulduğunda bizlerin onlarla bir sorunu yoktu,onlarında bizlerle bir sorunu yoktu sadece Radioları ve siyasetçileri dinledik bize söylenenleri yaptık, rehavete kapıldık çok pişmanız demişlerdir.
Ayrıca Fransa Eski Cumhurbaşkanı François Mitterrand o ülkelerde bir soykırımın yaşanması o kadar da önemli bir şey değil şeklinde açıklamada bulunmuştur.!
Halen olayın şokunu atlatamamış olmalarına rağmen zorda olsa soykırımı bitirmek için katiller affedilmiştir. Kimileri de kardeşini,eşini, çocuğunu, öldürenlerle beraber yaşamak zorunda kalmıştır. Ancak onlar bu affetme erdemi ile bütün dünyaya çok önemli bir ders vermiş oldular. ‘Kardeşlerimizi öldürdük ! deyip pişman olan Hutileri ‘Kardeşimin katili de kardeşimdir diyerek affeden Tutsiler , insanlar arasındaki gerçek bağın ırk düşüncesi ile değilde kardeşlik bilinciyle oluşacağını gösterdiler. Onlar bu hareketleri ile, Bizim gibi sudan sebeplerle çoğu zaman da sebepsizce bakışlarına kin doldurmak yerine, haklı sebepleri olsa dahi (ki bizce haklı ) Gözlerini kalplerine indirerek gönül inşasını ilke edinmemiz gerektiğini ve kardeşlik için kardeş gibi davranarak davranışlarımızı sorgulatıp ,yüzümüzü kızarttılar.
